Op 17 augustus 2015 is de Europese erfrechtverordening in werking getreden. Deze verordening maakt duidelijk welk erfrecht van toepassing is op een grensoverschrijdende nalatenschap, zodat de afwikkeling hiervan eenvoudiger wordt. Dit is bijvoorbeeld van belang als er sprake is van een nalatenschap met vermogen in meerdere landen of als de erfgenamen in verschillende landen wonen.
In principe geldt het erfrecht van het land waar de erflater zijn gewone verblijfplaats had ten tijde van het overlijden, tenzij er sprake is van een kennelijk nauwere band met een andere staat. De erflater kan echter een rechtskeuze hebben uitgebracht voor toepassing van ander recht. Hij kan hebben gekozen voor het recht van de staat waarvan hij op het tijdstip van de rechtskeuze of op het tijdstip van overlijden de nationaliteit bezit.
Nieuw is de Europese erfrechtverklaring. Deze kan door erfgenamen, legatarissen en executeurs worden gebruikt om de gerechtigdheid tot de nalatenschap in alle EU-lidstaten aan te tonen. In Nederland kan een notaris een dergelijke verklaring afgeven, mits de Nederlandse rechter met betrekking tot die nalatenschap bevoegd zou zijn om uitspraak te doen over de erfopvolging.
De verordening geldt voor alle EU-lidstaten, met uitzondering van Denemarken, het Verenigd Koninkrijk en Ierland. De Europese erfrechtverordening geldt alleen voor de toepassing van het erfrecht, niet voor toepassing van de Successiewet.